ROZWIĄZANIA

Służba zdrowia

IDENTYFIKACJA DANYCH PACJENTA
ZARZĄDZANIE ZASOBAMI
MATRIAŁY EKSPLOATACYJNE
PRZYKŁADY ROZIĄZAŃ I WDROŻEŃ SYSTEMÓW AUTOMATYCZNEJ IDENTYFIKACJI W SŁUŻBIE ZDROWIA
INWENTARYZACJA
KORZYŚCI Z WDROŻENIA SYSTEMÓW AUTOMATYCZNEJ IDENTYFIKACJI W SŁUŻBIE ZDROWIA
WSPÓŁPRACA Z PARTNERAMI

Od ponad 20 lat oferujemy kompleksowe rozwiązania w różnych dziedzinach automatycznej identyfikacji – od wydruku kodów kreskowych, ich odczytu, do przetwarzania i przechowywania. Z naszych doświadczeń wynika, że systemy automatycznej identyfikacji, to idealne rozwiązanie nie tylko dla handlu, przemysłu czy logistyki, ale także dla sektora służby zdrowia.

Przedstawimy przykładowe urządzenia SAI, dzięki którym szpital, przychodnia lub inna jednostka medyczna może:

obniżyć koszty funkcjonowania
zwiększyć kontrolę efektywności działań
zwiększyć bezpieczeństwo pacjentów
podnieść poziom satysfakcji pacjentów z obsługi

Wróć do góry

IDENTYFIKACJA DANYCH PACJENTA

Każdy pacjent w momencie zapisu do danej placówki służby zdrowia otrzymuje kartę identyfikacyjną potwierdzającą jego prawo do świadczeń zdrowotnych.

przykłady kart spersonalizowanych

Podstawowym celem karty jest szybka identyfikacja jej posiadacza - w tym celu karta identyfikacyjna posiada numer, który może być zapisany bezpośrednio na karcie oraz również w sposób umożliwiający jego elektroniczne odczytanie (poprzez zapis w postaci kodu kreskowego bądź zakodowanie na pasku magnetycznym bądź mikroprocesorze). Karta identyfikacyjna może również posiadać kod PIN (bądź inny sposób weryfikacji, np. oparty na metodach biometrycznych), dzięki czemu jej zastosowanie może pozwolić na rezygnację z innych metod sprawdzenia tożsamości posiadacza karty. Dodatkowo na karcie identyfikacyjnej można umieścić również zdjęcie jej posiadacza oraz wzór jego podpisu.

Dzięki karcie identyfikacyjnej pacjent ma zapewnioną sprawną obsługę oraz gwarancję, że nie zostanie podważony jego status ubezpieczenia. Dodatkowo dzięki organizacji systemu informatycznego może szybko dowiedzieć się o pełnym rejestrze usług wykonanych na jego rzecz, co zgodnie z obowiązującym ustawodawstwem jest prawem pacjenta. Jak potwierdzają badania – pacjent z kartą czuje się bezpiecznie.

Karty do zadruku wraz z drukarkami powinny znajdować się w miejscach pierwszego kontaktu z pacjentem tj. w recepcji, w rejestracji, w izbie przyjęć oraz także w administracji w celu wydruku kart identyfikacyjnych dla personelu szpitala czy przychodni. Karty identyfikacyjne dla personelu pozwalają na określenie jasnej odpowiedzialności za wykonywane czynności na rzecz pacjentów, co z jednej strony zwiększa bezpieczeństwo pacjentów, a z drugiej ułatwia zarządzanie daną jednostką.

drukarki kart Datacard i Zebra

Równolegle z kartą mogą funkcjonować opaski na rękę z kodami kreskowymi nadawane pacjentom zgłaszającym się na leczenie lub konkretne badania. Dzięki takim opaskom personel medyczny w każdej chwili w dowolnym miejscu może sprawdzić status pacjenta odbywającego swoją „podróż” po szpitalu lub przychodni i w przypadku wykrycia nieprawidłowości szybko zareagować i wprowadzić zmianę przy jednoczesnym wykryciu i eliminacji źródła błędu.

Opaski medyczne

W celu zwiększenia efektywności pracy, jakości obsługi pacjenta oraz wyeliminowania błędów wynikających z ludzkiej omylności w miejscach identyfikacji pacjenta takich jak: recepcja, izba przyjęć, gabinet lekarski, sala operacyjna, laboratorium, apteka, stosuje się czytniki kodów kreskowych, za pomocą których sprawnie odczytujemy informacje zawarte w karcie identyfikacyjnej pacjenta.

Czytniki kodów kreskowych umożliwiają odczytanie, zdekodowanie oraz przesłanie do komputera lub bazy danych informacji zawartych w kodzie kreskowym. Istnieje cała gama urządzeń do odczytu kodów kreskowych, zróżnicowanych w zależności od ich zastosowań. W służbie zdrowia wykorzystywane są czytniki diodowe i laserowe.

Czytniki z powłoką antybakteryjną do placówek medycznych

Wróć do góry

ZARZĄDZANIE ZASOBAMI

Za pomocą sprawnego systemu informatycznego oraz urządzeń do automatycznej identyfikacji zastosowanych w całym obiekcie mamy możliwość optymalnego zarządzania zasobami. Nadanie unikalnych kodów towarom, środkom trwałym, badaniom i materiałom do badań – ich dokładna ewidencja w takich miejscach jak punkt dostaw towarów, punkt pobrania krwi, laboratorium, bank krwi, apteka, pralnia, kuchnia przyczynia się zarówno do obniżenia kosztów funkcjonowania szpitala czy przychodni, jak i do zwiększenia bezpieczeństwa pacjenta.

Znakowanie próbek

Dzięki specjalnemu oprogramowaniu możemy zamieścić dowolną informację na etykiecie. W zależności od zastosowania i ilości wydrukowanych etykiet, w celu zmaksymalizowania efektywności urządzenia w danej lokalizacji, należy dobrać odpowiedni typ drukarki. W niektórych miejscach takich jak archiwum, czy oddział szpitalny warto rozważyć zastosowanie drukarek przenośnych, które znacząco poprawią komfort pracy.

Z punktu widzenia systemów automatycznej identyfikacji interesującym miejscem jest oddział szpitalny, gdzie właściwa identyfikacja chorego, kontrola zlecanych mu badań i lekarstw oraz zarządzanie zasobami są ściśle ze sobą powiązane. W takich miejscach szerokie zastosowanie mogą znaleźć kolektory danych. Dzięki doświadczeniu, które posiadamy możemy napisać program zintegrowany z wdrażanym przez Państwa systemem, który usprawni pracę personelu medycznego i pozwoli na lepszą kontrolę wydawanych zleceń.

Terminale danych do zastosowań medycznych

Za pomocą kolektora danych lekarz zleca na bieżąco badania, a także ma natychmiastowy dostęp do poprzednich wyników i zaleceń. Znacząco poprawia to standard leczenia pacjenta i pozwala bardzo szybko wprowadzać zmiany w leczeniu w sposób zorganizowany. Jednocześnie opierając się na oprogramowaniu zbierając dane historyczne mamy możliwość porównywania podobnych przypadków i analizowania ich pod wieloma względami w celu znalezienia najbardziej optymalnych rozwiązań.

Wróć do góry

MATERIAŁY EKSPLOATACYJNE

W celu zapewnienia bezproblemowej pracy urządzeń drukujących w naszej ofercie znajdują się także materiały eksploatacyjne do drukarek kart i etykiet. Wysoka jakość kart, właściwie dobrane taśmy barwiące, laminaty oraz akcesoria czyszczące zapewniają zwiększenie żywotności drukarek, estetykę wydruku oraz jego trwałość.

materiały eksploatacyjne do drukarek

Etykiety oferowane przez naszą firmę w zależności od potrzeb, mogą być odporne na wilgoć, wysokie temperatury, działanie amoniaku itp.

etykiety i taśmy drukujące

Wróć do góry

PRZYKŁADY ROZIĄZAŃ I WDROŻEŃ SYSTEMÓW AUTOMATYCZNEJ IDENTYFIKACJI W SŁUŻBIE ZDROWIA

Szpital Fredriksberg
Szpital Goettingen
Szpital Jacobi
Szpital John Radcliffe
Szpital Poole
Szpital St Georges

Wróć do góry

INWENTARYZACJA

Inwentaryzacja to ogół czynności rachunkowych zmierzających do sporządzenia szczegółowego spisu z natury składników majątkowych i źródeł ich pochodzenia na określony dzień. Inwentaryzacja polega na ustaleniu za pomocą spisu faktycznego stanu wszystkich rzeczowych i pieniężnych składników majątkowych, jak też wyjaśnienie różnic pomiędzy stanem stwierdzonym podczas inwentaryzacji (rzeczywistym) a stanem wynikającym z ewidencji księgowej.

Różnice te wynikają głównie z dwóch następujących powodów:

zmiany naturalnych cech przedmiotów, których nie można ustalić na podstawie dowodów (ulatnianie się, wysychanie, niedokładny pomiar przyjęcia i wydania materiałów masowych, przeterminowanie zapasów, zmiany mody itp.);
błędów i nadużyć popełnionych przez pracowników w ewidencji księgowej (omyłki liczbowe w dokumentacji i zapisach), pomyłki w przyjmowaniu i wydawaniu rzeczowych składników majątku, kradzieże i nadużycia.

Głównym celem inwentaryzacji jest ustalenie rzeczywistego stanu aktywów i pasywów. W szczególności sprowadza się to do:

uzgodnienia zapisów księgowych ze stanem rzeczywistym
rozliczenia osób materialnie odpowiedzialnych za powierzony im majątek
dokonania oceny przydatności gospodarczej składników majątku objętych spisem
przeciwdziałania stwierdzonym w czasie spisu nieprawidłowościom w gospodarce składnikami majątku (nadmierna ilość, niechodliwość)

Zgodnie z obowiązującymi przepisami, inwentaryzacja dotyczy następujących czynności:

przeprowadzenia spisu z natury wszystkich składników majątkowych pozostających w dyspozycji jednostki gospodarczej
uzyskania od kontrahentów jednostki gospodarczej pisemnych informacji o stanie jej środków pieniężnych na rachunkach bankowych, o stanie zaciągniętych kredytów bankowych, należnościach i zobowiązaniach oraz stanie własnych składników majątku powierzonych kontrahentom
porównania danych ewidencyjnych niektórych składników z odpowiednimi dokumentami, np. stanem posiadanych gruntów
ustalenia i wyjaśnienia przyczyn ilościowych niedoborów i szkód
postawienia i umotywowania wniosków o sposobie rozliczenia różnic inwentaryzacyjnych
wskazania sposobów usunięcia nieprawidłowości w gospodarce majątkiem jednostki.

Rozróżnia się następujące rodzaje inwentaryzacji:

spis z natury - dokonywany przez członków komisji inwentaryzacyjnej, na podstawie bezpośrednich obserwacji i pomiarów środków majątkowych w jednostce gospodarczej. Obejmuje możliwe do obejrzenia środki trwałe, rzeczowe składniki majątku obrotowego, środki pieniężne w kasie, papiery wartościowe.
uzgadnianie sald z kontrahentami - obejmuje stan środków pieniężnych na rachunkach bankowych, pożyczki i kredyty, należności, zobowiązania.
weryfikacja stanu ewidencyjnego - dotyczy aktywów i pasywów, których stanu nie można ustalić przez spis inwentaryzacyjny lub uzgodnienie sald z kontrahentami. Dotyczy to w szczególności gruntów rolnych, należności i zobowiązań publicznoprawnych i innych składników niemożliwych do obejrzenia.

Inwentaryzację środków majątkowych i źródeł ich pochodzenia w jednostce gospodarczej przeprowadza się co najmniej raz w każdym roku obrotowym, najczęściej na ostatni dzień roku obrotowego. Za poprawne i terminowe przeprowadzenie inwentaryzacji odpowiedzialność ponosi kierownik jednostki. Inwentaryzacja powinna być tak zorganizowana, by normalna działalność jednostki gospodarczej nie została przerwana. Spis z natury powinien być poddany wyrywkowej kontroli przez przewodniczącego komisji inwentaryzacyjnej.

Metody inwentaryzacji
Inwentaryzacja może być przeprowadzana ręcznie lub za pomocą narzędzi informatycznych wspomaganych przez sprzęt elektroniczny. Identyfikacja poszczególnych elementów majątku metodą automatyczną wykorzystuje znakowanie i odczyt za pomocą kodów kreskowych oraz znaczników RFID. Dane zidentyfikowane przez czytniki i kolektory przetwarzane są przez oprogramowanie współpracujące z bazami danych.

Narzędzia wspomagające automatyczną inwentaryzację:

oprogramowanie do zarządzania majątkiem,
drukarka etykiet,
czytniki kodów kreskowych,
kolektory danych (terminale przenośne)
kody kreskowe, tagi RFID

Kod kreskowy
Zwany również kodem paskowym (ang. Bar code) – to graficzna reprezentacja informacji poprzez kombinację ciemnych i jasnych elementów, ustaloną według przyjętych reguł budowy danego kodu. Kod kreskowy przeznaczony jest dla czytników elektronicznych. Ma na celu umożliwienie automatycznego wczytywania informacji. Głównym zastosowaniem jest automatyczna identyfikacja produktów w szeroko pojętej logistyce.

W trakcie czytania kodu, techniką skanowania światło pochodzące z czytnika uformowane w cienką wiązkę przesuwa się wzdłuż czytanego kodu, w danym momencie oświetla niewielki punkt kodu, jest ono odbijane przez jasne elementy kodu (przerwy), a pochłaniane przez jego ciemne elementy (kreski, pola). Światło odczytuje fotodioda, odbite od przerw powoduje powstanie w czytniku silniejszych sygnałów elektrycznych, natomiast w wyniku braku odbicia (kreski) powstają sygnały słabsze. W zależności od grubości kresek/przerw różny jest też czas trwania poszczególnych sygnałów. Czas trwania każdego impulsu koduje informacje, które są tłumaczone przez dekoder czytnika na cyfry, litery lub innych znaków i przesyłane do komputera.

Występują również kody wykorzystujące więcej, niż dwa kolory do zapisu informacji (np. Ultracode[1]) albo kodujące symbole w inny sposób (np. na podstawie różnic wysokości, np. Bumpy Bar Code[2]).

Tagi RFID
RFID (ang. Radio frequency identification) – jest to system kontroli przepływu towarów w oparciu o zdalny odczyt lub zapis danych poprzez fale radiowe (np. identyfikatora GUID) z wykorzystaniem specjalnych układów elektronicznych przytwierdzonych do nadzorowanych przedmiotów.

Niekiedy technologia RFID nazywana jest radiowym kodem kreskowym. I tak jak do rozpowszechnienia kodów kreskowych potrzebne były ogólnoświatowe działania unifikacyjne tak też dla technologii RFID potrzebna jest tego rodzaju unifikacja.

RFID przytwierdzony do druku może być jedną z form zabezpieczenia druku przed jego fałszowaniem.

W podstawowej konfiguracji system składa się z:

czytnika zawierającego nadajnik wielkiej częstotliwości i dekoder,
anteny
transponderów

Transpondery zwane są znacznikami lub tagami. Mogą być aktywne – wyposażone we własne źródło zasilania – lub pasywne (te mogą mieć rozmiary od 0.4 mm × 0.4 mm, co czyni je praktycznie niewidocznymi). Znaczniki mogą mieć różnorodną postać – nalepki, żetonu, nitu itp.

Działanie systemu jest następujące – czytnik za pomocą nadajnika wytwarza zmienne pole elektromagnetyczne wokół anteny i dekoduje odpowiedzi znaczników. Znaczniki pasywne zasilane są za pomocą tego pola – po zgromadzeniu przez kondensator zawarty w strukturze znacznika wystarczającej ilości energii wysyłana jest odpowiedź.

Najczęściej wykorzystywana jest częstotliwość 125 kHz, pozwalająca na odczyt z odległości nie większej niż 0,5 m, ale bardziej skomplikowane systemy, umożliwiające np. zapis i odczyt informacji, pracują przy częstotliwości 13,56 MHz i zapewniają zasięg od metra do kilku metrów. Inne stosowane częstotliwości pracy – 868…956 MHz, 2,4 GHz, 5,8 GHz – zapewniają zasięg do 3, a nawet 6 m.

Standardy RFID
Ze względu na techniczną realizację RFID (rodzaj kodowania, wielkość pamięci znacznika, szybkość transmisji, rozróżnialność wielu znaczników w zasięgu czytnika itp.) występuje wiele różnych standardów:

Tiris jeden z pierwszych systemów, oparty o transmisję FM;
zastosowanie: handel itp.
Unique najprostszy i najpowszechniej stosowany obecnie system RFID; znaczniki pasywne, zapisywane pierwotnie unikalnym kodem podczas produkcji - obecnie pojawiają się karty zdublowane, identyczne; 125 kHz, 2 kb/s;
zastosowanie: kontrola dostępu, rejestracja czasu pracy itp.
Q5 system wykorzystujący programowalne znaczniki, reagujące np. na określone hasło.
Hitag standard do zastosowań przemysłowych, umożliwia zapis i odczyt wiadomości w znacznikach; znaczniki pasywne, 125 kHz, 4 kb/s, algorytm antykolizyjny, możliwość kodowania danych;
zastosowanie: systemy pobierania opłat (np. wyciągi narciarskie), systemy oznaczania produktów, znakowanie zwierząt.
Mifare standard zawierający możliwość stosowania zarówno prostych znaczników pamięciowych, jak i bardzo skomplikowanych – zawierających procesory obsługujące szyfrowanie; 13,56 MHz, 106 kb/s; standard opracowany przez firmę Philips.
zastosowanie: karty bankowe (smart-cards); karty identyfikacyjne; bilety
Icode standard chrakteryzujący się bardzo płaskimi znacznikami; znaczniki umożliwiają zapis i odczyt (512 b pojemności); 13,56 MHz, możliwość obsługi do 30 znaczników na sekundę;
zastosowanie: sprzedaż detaliczna, biblioteki, kontrola przepływu przesyłek, ewidencja wyposażenia.

Dowiedz się więcej o technologii RFID.

Wróć do góry

KORZYŚCI Z WDROŻENIA SYSTEMÓW AUTOMATYCZNEJ IDENTYFIKACJI W SŁUŻBIE ZDROWIA

Zwiększenie bezpieczeństwa pacjentów:

Prawidłowa identyfikacja pacjenta za pomocą kodu kreskowego lub technologii RFID.
Kontrola procesu leczenia – co zostało przepisane, w jakiej dawce, jak często należy dawkować, kto przepisał, kto wydał leki, kto zaaplikował pacjentowi.
Szybsza reakcja na eliminowanie skutków ubocznych działania leków.
Większa odpowiedzialność personelu za podjęte działania – personel posiada własne kody identyfikacyjne.

Satysfakcja pacjentów:

Sprawne umawianie wizyt.
Elektroniczne skierowania do specjalistów, elektroniczne wystawianie recept
Wizyta u lekarza skierowana na pacjenta a nie na ręczne wypełnianie dokumentów

Niższe koszty:

Ograniczenie biurokracji – niezbędne dokumenty generowane automatycznie z systemu.
Większa efektywność pracy personelu.
Ograniczenie do minimum zleceń medycznych - personel odpowiedzialny za dane zlecenie.
Ograniczenie ilości drukowanej dokumentacji.
Identyfikacja jednostek generujących nieuzasadnione koszty.
Brak odszkodowań dla pacjentów przyznanych za popełnione błędy lekarskie.